مکان اولیه ی سیدآباد در یک کیلو متری غربی جایگاه فعلی روستا به صورت قلعه ای از خشت خام و گل قرار داشته و دارای 4 برج و دیوار و بارو بوده است.
درشمال این روستا نیز قلعه ای وجود داشته است که قومی بلوچ در ان ساکن بوده اند و مردم از طریق راهی مخفی و زیر زمینی با هم ارتباط داشته اند اما با گذشت زمان با بروز اختلافاتی که منجر به مرگ یکی از اهالی قلعه ی جنوبی می شود قوم بلوچ به دلیل ترس از انتقام جویی به مکان فعلی روستای رباطی شازده ( از توابع نیشابور در کوه های شمالی) نقل مکان می کنند.
پس از مدتی خود اهالی قلعه که به صورت طایفه ای زندگی می کرده اند نیز به دلیل کاستن از فشارهای مالیاتی تصمیم به ترک منطقه می گیرند.و هر طایفه به مکان خاصی مهاجرت می کند. از جمله گروهی که به چهار باغ (بین سیداباد و بلقان اباد)کوچ می کنند اما چون انجا نیز متعلق به انها نبوده است به ناچار در مکان فعلی روستای فرخار (از توابع نیشابور) ساکن می شوند.
طایفه ی دیگر مشهور به "کربلایی اسماعیلی ها" به روستای مشکان نقل مکان کردند. اما در این میان طایفه ای وجود داشت که به "سید ها" شهرت داشتند و از روستای "درآقایی" در نزدیکی قوچان به این ناحیه کوچ کرده بودند.
بعد از پراکنده شدن طوایف دیگر فردی به نام "سید محمد" از طایفه ی ذکر شده تصمیم به ساخت قلعه ا ی جدید می گیرد بنابراین به مشهد رفته و از حاکم ایالتی مجوز ساخت اخذ می کند و قلعه با 4 برج و دیوار های بسیار بلند توسط اهالی در مکان جدید بنا نهاده می شود.
به این مطلب نیز اشاره می شود که در گذشته های دور در جنوب مکان فعلی روستا شهری به نام گوین( کلمه به فتحه خوانده شود) وجود داشته است که (اکنون کوه های مجاور به این نام خوانده می شوند) قومی به نام "گبر" ساکن ان بوده اند و در حال حاضر فقط تلی از خاک از آن بر جای مانده است.
با افزایش جمعیت و گسترش روستا دیواره ها و برج های قلعه از بین می روند که آثار باقی مانده ی آن هنوز هم در بعضی مکان ها مشهود است.
روستای سیدآباد تا سال 1365(ه.ش) جزو بخش سرولایت از توابع نیشابور بود اما از آن سال به بخش خوشاب مربوط به شهرستان سبزوار الحاق گردید و در حال حاضر جزو بخش مرکزی شهرستان تازه تاسیس خوشاب محسوب می شود
منبع(با دخل و تصرف):
پیشینه ی روستای سیدآباد